Inmiddels is de eerste week in Curaçao voorbij gevlogen! En wat is het fijn om hier in Curaçao te zijn!! Ik ben inmiddels volledig gewend en het is super relaxt hier. In het resort voelt het als thuiskomen. Na stage plonsen we soms het zwembad in, heerlijk, met dat super warme weer, waarbij het zweet me uitbreekt! Zo kom ik net ook weer het zwembad uit gerold. Gelukkig klikt het ook goed met ons drieën, wel zo belangrijk als je 5 maanden met elkaar woont!

Stage

De stage is echt super leuk en leerzaam! Helemaal wat ik had gehoopt! :D Ik loop dus stage bij een ranch waar therapie wordt gegeven met behulp van paarden. Deze week heb ik gemerkt dat de cliënten heel erg divers zijn die daar komen. Wel is de focus op kinderen en volwassenen met autisme. Maar er zijn ook kinderen die moeten leren om zichzelf te kennen, grenzen te stellen, minder of meer vragen te stellen of de woordenschat en/of motoriek te vergroten. Ook zijn de leeftijden uiteenlopend. Meestal zijn er kinderen tot ongeveer 12 jaar (vanaf ±6 jaar) maar op vrijdag komt een halve groep van de dagbesteding (tuingroep) bij het Savaanhuis, bij de paarden, dat zijn volwassenen met een verstandelijke beperking. Deze hebben een geestelijk niveau van een 4 a 5 jarige.

Op stage voel ik mij echt thuis, ik vind het een hele fijne sfeer daar en iedereen staat voor elkaar open. Ik mocht ook meteen vanaf de eerste dag al zelfstandig cliënten begeleiden bij de paarden. Zo was het doel bij een groep autistische kinderen, om cijfers te leren kennen en herkennen. Zo hadden we in de bak pilaren met cijfers staan en gingen we adhv een bord met (dobbelsteen) stippen, proberen de juiste cijfers daarbij te vinden. We gingen dan met het paard naar dat cijfer toe lopen (de kinderen zaten op het paard). Het paard wordt gebruikt als motivator. Soms vragen we, als de kinderen daartoe in staat zijn, of ze het paard willen vragen om daarheen te lopen. Ook wijzelf betrekken het paard erbij. Die kinderen zijn echt super leuk en enthousiast. Ze brengen een glimlach op ons gezicht, ook door de opmerkingen die ze vaak maken. Zo vroeg een meisje heel enthousiast aan een cijfer waar we bij waren aangekomen, 'Hi number one, how are you? I'm fine!'.

[Bij stage wordt er trouwens Nederlands, Engels en/of Papiaments gesproken. Veel cliënten spreken Papiaments, maar ook een deel gewoon Nederlands of Engels. Het is veel schakelen tussen de talen. Bij het Papiaments kan ik een en ander al verstaan wat ze zeggen en soms kan ik zelf ook zinnetjes of woorden gebruiken in het Papiaments. Wel moet ik het me nog eigen maken, ik moet nu nog veel nadenken bij hoe ik iets moet zeggen, waardoor het vaak te lang duurt, dan is 'het moment' alweer voorbij :P Maar dat komt wel, vanaf volgende week krijgen we hier ook weer Papiaments lessen.]

Behalve dat soort oefeningen in de bak, waarbij woordenschat, motoriek en geheugen gestimuleerd kunnen worden (en nog véél meer dingen), wordt er soms ook in de roundpen gewerkt, waarbij het paard los loopt. Hierbij kunnen kinderen hun grenzen leren stellen, zichzelf te laten zien of juist hun gedrag aan te passen (rustiger of wat meer aanwezig). Zo was er een cliënte die het moeilijk vond om grenzen te stellen. Juist bij haar kwam het paard veel naar haar toe, terwijl hij rondjes moest lopen op de hoefslag, juist omdat hij haarfijn door had dat zij haar grenzen niet goed kon stellen. Hij deed dat normaal namelijk niet. Dat soort momenten zijn heel leerzaam voor de cliënt en ik vond het ook zelf heel erg interessant en mooi om te zien. Er waren ook meer van dat soort situaties in andere sessies.

Ik word bij mijn stage overal bij betrokken rondom de therapieën en denk nog heel erg veel te kunnen doen en leren hier, ik ben heel erg blij dat ik hier de stage ga doen.

Buiten het werken met de cliënten rijden we de paarden ook (bijna) iedere dag zelf. Het zijn trouwens bijna allemaal Paso Fino paardjes, die dus kunnen tölten. Dit voelt wel heel raar aan.(maar zit wel heel fijn, zeker als ik met een bareback rijd op ze, dan hobbel je totaal niet meer)

Zorgboerderij

Ook is er een zorgboerderij achter, waar ze super veel dieren hebben. Omdat daar ook een paard staat die soms gereden moet worden en soms gebruikt wordt voor de therapie, komen we daar ook. Daar gaan we nu ook meer doen met de 2 ezels daar. Die willen ze uiteindelijk ook voor de therapie gaan inzetten, maar moeten eerst gesocialiseerd worden, dus veel met ze gedaan worden. De koe vind ik daar ook wel heel erg leuk, hahah.

Qua opdrachten wordt het hard werken, maar gelukkig is alles hier goed uit te voeren.

Weekend

Vandaag heb ik een rustig dagje. Uitslapen lukt nog steeds niet, mijn record is 7:45 volgens mij, haha. Wel lekker om dan de hele dag nog te hebben. Lesley en ik zijn zo vanochtend al vroeg boodschappen gaan doen, ik heb nog wat aan school gewerkt (moest ook nog even gebeuren) en net gezwommen.

Morgen gaan we nog ergens heen, we weten alleen nog niet waar. Maar waarschijnlijk een mooi strand ergens.

Het is hier wel echt vaak super heet (30> graden en zon). We werken bij stage ook heel erg veel buiten. Ik ben dan ook al behoorlijk gekleurd in dat weekje! Soms kregen we wel eens een regenbuitje over ons heen (ook een keer tijdens het paardrijden) maar dan was het ook heel snel weer over en je droogt zo weer op!

Al met al, vermaak ik me hier tot nu toe dus prima! Binnenkort zal ik wel weer van mij laten horen.