Goedemiddag!

Nu de derde week stage voorbij is, is het weer tijd om even een update te doen, ondanks dat er niet echt veel veranderd is in de afgelopen twee weken.

Nog steeds bevalt het mij super goed hier! Volledig geacclimatiseerd, ondanks dat ik nog niet later dan 8:00 mijn bed uit gekomen ben, ook op vrije dagen. Al is het wel lekker dat ik dan nog de hele dag heb om dingen te doen.

Met z'n 3-en hebben we nu nogsteeds 2 auto's, waardoor we een haal- en brengservice hebben opgezet :P. Dit gaat tot zover nog prima vanwege verschillende werktijden, ookal moet je dan soms wel vroeg je bed uit om één van de anderen op stage af te zetten om bijv. 6:30. Maar dat moeten we er maar voor over hebben. :P Waarschijnlijk over een maandje hebben we er een derde auto bij, waardoor we allemaal wat vrijer zijn om te doen en laten wat we willen.

Ondertussen ken ik de wegen wel steeds beter, veel routes weet ik nu al uit mijn hoofd, waardoor het veel relaxter rijden is.

Qua temperatuur is het verschillend nu, ondanks dat het sowieso 25-33 graden is, zodra het bewolkt is en er een windje staat, merk je duidelijk verschil, het is dan koel en lekker. Zodra de zon schijnt en de lucht blauw is, wordt het heel erg warm, soms wat té warm. Dan is het dragen van een lange paardrijbroek bij stage niet heel erg fijn, haha. Hoewel ik eraan begin te wennen. En aangezien we de paarden iedere dag na het paardrijden gaan wassen, kunnen we dan ook verkoeling zoeken, we worden dan altijd zelf ook wat nat.

Stage

Bij stage leer ik de cliënten steeds beter kennen, waardoor ik ook meer mijn plekje begin te vinden en kan helpen met het opstellen van handelingsplannen voor bepaalde cliënten. Ik vind het bijzonder om te zien wat voor cliënten er allemaal zijn, zo'n grote variatie. En iedere week is ook weer anders. De cliënten verrassen ons vaak. Zo was een (zwaar) autistisch jongetje die vorige week compleet in zijn eigen wereld (een soort spel wat in zijn hoofd afspeelt) leefde, deze week totaal rustig en 'bij de les', toen we met hem naar de zorgboerderij gingen op het paard. We konden met hem communiceren, iets wat vorige week heel moeizaam ging. Het is nog uitzoeken wat we met hem kunnen bereiken.

Behalve deze 'verrassing' komen dat soort wisselingen in gedrag regelmatig bij andere cliënten voor. Dat maakt het juist interessant om uit te zoeken waar dat dan door komt en wat er in hun hoofd afspeelt en wat er werkt.

Dat vind ik echt super leuk en leerzaam. Samen met de begeleidster bedenk ik dan oefeningen met de paarden die kunnen aansluiten bij de doelen die de cliënt moet bereiken.

Papiaments leer ik ook steeds meer, ik kan veel dingen al verstaan als bijvoorbeeld de begeleidster met de cliënten praat. Omdat ze dan rustig en duidelijk spreken. Wanneer er snel gesproken wordt dan lukt het me niet om er iets uit te halen. Het echt zelf spreken moet ik nog wat meer lef voor hebben, het gewoon doen en niet bang zijn om fouten te maken. Laatst was er een cliënt die helemaal stilviel toen ik antwoordde op zijn vraag of alles goed met mij ging (Kos tur bon), hahah. Hij had niet verwacht dat ik terug kon praten in het Papiaments. Maar ik hoop later ook met deze cliënten gesprekjes te kunnen voeren.

Paardrijden

Bijna iedere dag rijd ik ook één of meerdere paardjes en we zijn ook 2 weken geleden een buitenrit van 2 uur gaan maken met de 2 begeleiders en andere stagiaire, waarbij we naar een soort natuurgebied gingen hier vlakbij. Aankomende donderdag gaan we weer zo'n rit doen, maar dan naar een baai, waar we met de paarden het water in gaan. Daar heb ik nu al super veel zin in.

Weekend

In de weekenden gaan we vaak naar het strand. Zo zijn we al naar Mambo beach en Blue Bay geweest, waarvan die laatste echt super chill is, daar gaan we zeker vaker heen!

Soms gaan we ook met z'n 3-en uit eten of ergens wat drinken, dat is wel gezellig! Maar meestal koken we gewoon thuis. Het is toch prijzig om vaak uit eten te gaan.

Walk for the Roses

Afgelopen zondag heb ik ook de Walk for the Roses gelopen met mensen van mijn stage. Dat was echt super gezellig en leuk. Er liepen zo'n 6000 mensen mee met de wandeling van 7,8 km, voor de strijd tegen kanker. We liepen daarbij over de Julianabrug, die uitzicht heeft over de gekleurde huisjes. Normaal mag je daar alleen met de auto overheen. Foto's maken is dan dus bijna niet mogelijk, want er zit een railing voor. Dit was de enige kans dat je er lopend overheen kon en mooie foto's kon maken. Daar heb ik dus ook van geprofiteerd! Het voelde wel raar, op die brug, het bewoog wat heen en weer. Er liepen natuurlijk ontzettend veel mensen op. Het leek net of je dronken was. We liepen wel 's ochtends, de start was om 7:00. Dit was omdat het anders te warm zou zijn. Gelukkig was het bewolkt, waardoor het prima te doen was qua temperatuur. Precies toen we op de brug waren, was het open getrokken, waardoor het mooi was voor de foto's.

Dit weekend of volgend weekend wil ik gaan duiken. Ik ben benieuwd. Na de vorige keer in Curaçao 3 jaar geleden, heb ik niet meer gedoken. Ik zal er weer even in moeten komen.

Verder heb ik niet zoveel meer te melden. Ik zal later wel weer wat laten horen.